We hebben ontdekt dat we voorlopig via sms met de buitenwereld moeten communiceren. Zelfs dat gaat via de mobiel van Henk en Truus niet zoals gehoopt, geen sms bundel. Wij hebben meer geluk en hebben thuis laten weten dat we goed zijn aangekomen.

De nacht verliep goed, wel af en toe wat lawaai en muziek en een hondje die soms zat te keffen. Vanmorgen wakker om half 6 en in pyjama naar het dakterras om daar te genieten van de rust. De bewaker ging met me mee en vroeg of ik het niet koud had aangezien ik op blote voeten liep. Grappig, het is hier erg warm in onze ogen en hij vond het koud.

Nog wat foto's gemaakt en een tekening vanaf het balkon op de straat en nu wachten op onze metgezellen voor het ontbijt. Na het ontbijt op pad. De taxi's proberen ons of in hun fietstaxi, koets of auto te krijgen maar wij kiezen voor een wandeling. Het is niet ver naar het Capitol en we willen daar de tabaksfabriek bezoeken. Helaas blijkt deze te zijn verhuisd en na een blik op de oude locatie slenteren wij weer terug.

Aangezien we nu een ander plan moeten bedenken en de oude taxi's ons uitnodigen tot een rit gaan we met ons vieren in een oude Chevrolet 1951 op pad. Leuke grappige chauffeur en we krijgen een rit langs veel bezienswaardigheden zowel door oud als nieuw Havana. Roelof kwam te weten dat hij computerprogrammeur is en dat hij gemiddeld zo'n 20 euro per maand verdiend. De prijs voor een 1-uurs toer kost 35 cuc maar we zijn 2 uur onderweg, geen haast dus. We drinken onze eerst mojito en we lopen op het plein van de revolutie alwaar de paus een tijdje geleden zijn dienst ook hield toen deze te gast was in Cuba. Nadat we terug zijn ff een kleine lunch en een wandeling door Obispo alvorens we terug wandelen naar ons verblijf.

Nadat we ons hebben opgefrist gaan we naar het dakterras waar we ons diner zullen hebben. Een prachtig gedekte tafel staat er voor ons klaar en de kok komt ons vertellen wat ons diner zal zijn. Een kipsalade met brood vooraf, varkensvlees met saus van ananas, rozijnen en rode wijn, rijst, sla en een heerlijk toetje van pompoen na. Met onze buikjes vol dalen we af naar de 1e etage en kijken nog snel ff de foto's na die we op onze blog willen plaatsen, als we ooit internet krijgen op Cuba.

Voor nu trusten en tot morgen.